We set sail on this new sea because there is new knowledge to be gained, and new rights to be won, and they must be won and used for the progress of all people. For space science, like nuclear science and all technology, has no conscience of its own. Whether it will become a force for good or ill depends on man, and only if the United States occupies a position of pre-eminence can we help decide whether this new ocean will be a sea of peace or a new terrifying theater of war. I do not say that we should or will go unprotected against the hostile misuse of space any more than we go unprotected against the hostile use of land or sea, but I do say that space can be explored and mastered without feeding the fires of war, without repeating the mistakes that man has made in extending his writ around this globe of ours.There is no strife, no prejudice, no national conflict in outer space as yet. Its hazards are hostile to us all. Its conquest deserves the best of all mankind, and its opportunity for peaceful cooperation may never come again. But why, some say, the Moon? Why choose this as our goal? And they may well ask, why climb the highest mountain? Why, 35 years ago, fly the Atlantic? Why does Rice play Texas?We choose to go to the Moon! ... We choose to go to the Moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard; because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills, because that challenge is one that we are willing to accept, one we are unwilling to postpone, and one we intend to win ...
segunda-feira, setembro 12, 2022
O discurso "We choose to go to the moon" foi proferido há sessenta anos...!
Postado por
Fernando Martins
às
00:06
0
bocas
Marcadores: J. F. Kennedy, JFK, John Fitzgerald Kennedy, Kennedy, Lua, NASA
domingo, setembro 11, 2022
Noícia interessante sobre vulcanismo
Postado por
Fernando Martins
às
14:37
0
bocas
Marcadores: super-erupção, super-vulcão, vulcanismo
Um poema de Antero, cantado para o recordar...
Maria
Tenho cantado esperanças...
Tenho falado d'amores...
Das saudades e dos sonhos
Com que embalo as minhas dores...
Entre os ventos suspirando
Vagas, ténues harmonias,
Tendes visto como correm
Minhas doidas fantasias.
E eu cuidei que era poesia
Todo esse louco sonhar...
Cuidei saber o que e vida
Só porque sei delirar...
Só porque a noite, dormindo
Ao seio duma visão,
Encontrava algum alivio,
Meu dorido coração,
Cuidei ser amor aquilo
E ser aquilo viver...
Oh! que sonhos que se abraçam
Quando se quer esquecer !
Eram fantasmas que a noite
Trouxe, e o dia já levou...
A luz d'estranha alvorada
Hoje minha alma acordou !
Esquecei aqueles cantos...
Só agora sei falar !
Perdoa-me esses delírios...
Só agora soube amar !
Antero de Quental
Postado por
Pedro Luna
às
13:10
0
bocas
Marcadores: Açores, Antero de Quental, Estudantina, Festuna, música, poesia, suicídio
Andy Whitfield morreu há onze anos...
Postado por
Fernando Martins
às
11:00
0
bocas
Marcadores: actor, Andy Whitfield, Spartacus
Arvo Part nasceu há 87 anos
Postado por
Fernando Martins
às
08:07
0
bocas
Marcadores: Arvo Pärt, Estónia, Minimalista, música, Salve Regina, tintinnabuli
Poema adequado à data...
La lámpara marina
III
Los presidios
Pero,
portugués de la calle,
entre nosotros,
nadie nos escucha,
sabes
dónde
está Álvaro Cunhal?
Reconoces la ausencia
del valiente
Militão?
Muchacha portuguesa,
pasas como bailando
por las calles
rosadas de Lisboa,
pero,
sabes dónde cayó Bento Gonçalves,
el portugués más puro,
el honor de tu mar y de tu arena?
Sabes
que existe
una isla,
la Isla de la Sal,
y Tarrafal en ella
vierte sombra?
Sí, lo sabes, muchacha,
muchacho, sí, lo sabes.
En silencio
la palabra
anda con lentitud pero recorre
no sólo el Portugal, sino la tierra.
Sí sabemos,
en remotos países,
que hace treinta años
una lápida
espesa como tumba o como túnica
de clerical murciélago,
ahoga, Portugal, tu triste trino,
salpica tu dulzura
con gotas de martirio
y mantiene sus cúpulas de sombra.
Pablo Neruda
Postado por
Pedro Luna
às
08:00
0
bocas
Marcadores: Bento Gonçalves, Campo de Concentração do Tarrafal, comunistas, Pablo Neruda, PCP, poesia, Tarrafal
Bob Catley - 75 anos...!
Postado por
Fernando Martins
às
07:50
0
bocas
Marcadores: blues rock, Bob Catley, Days of no trust, hard rock, heavy metal, Magnum, Metal progressivo, música
O Cerco de Malta terminou há 457 anos
Postado por
Fernando Martins
às
04:57
0
bocas
Marcadores: Cavaleiros de Malta, Cerco de Malta, Igreja Católica, Império Otomano, Islão, Malta
Música adequada à data...
Postado por
Pedro Luna
às
03:50
0
bocas
Marcadores: assassinato, Legalize it, música, Peter Tosh, reggae, Rhythm and Blues, rocksteady, ska
Visca Catalunya!
La Diada Nacional de Catalunya o Diada de l'11 de Setembre és la festa nacional de Catalunya i es commemora anualment recordant la darrera defensa de Barcelona l'11 de setembre de 1714 per part dels últims vigatanistes que defenien al monarca Habsburg de la casa d'Àustria que respectava un model descentralitzat i prometia defensar les institucions locals davant les forces que suportaven la monarquia borbònica i un model d'estat centralitzat.
in Wikipédia
Abril 74 - Lluís Llach
Companys, si sabeu on dorm la lluna blanca,
digueu-li que la vull
però no puc anar a estimar-la,
que encara hi ha combat.
Companys, si coneixeu el cau de la sirena,
allà enmig de la mar,
jo l'aniria a veure,
però encara hi ha combat.
I si un trist atzar m'atura i caic a terra,
porteu tots els meus cants
i un ram de flors vermelles
a qui tant he estimat,
si guanyem el combat.
Companys, si enyoreu les primaveres lliures,
amb vosaltres vull anar,
que per poder-les viure
jo me n'he fet soldat.
I si un trist atzar m'atura i caic a terra,
porteu tots els meus cants
i un ram de flors vermelles
a qui tant he estimat,
quan guanyem el combat.
Postado por
Fernando Martins
às
03:08
0
bocas
Marcadores: Abril 74, catalão, Catalunha, Diada de l'11 de Setembre, Diada Nacional de Catalunya, Lluís Llach, música
Poesia para recordar um dia triste...
(imagem daqui)
Ainda refulge a chama
que perturbou um dia meus sentidos?
Não se apaga jamais
a luz de certo olhar que em segredo amei?
Chora, em meu coração,
a nostalgia do bem com que sonhei?
Da noite, abismo imenso,
oiço indistinta voz chamar por mim?
O que me falta e inquieta
serás tu, de quem não sei o nome?
Ou todo o sonho erguido é cinza ao vento,
estrela fria, cada vez mais longe
do puro silêncio em que se esvai a vida?
in Diário de Notícias, 09.02.1956 - Luís Amaro
Postado por
Pedro Luna
às
02:10
0
bocas
Marcadores: 11 de Setembro, Al Qaeda, Luís Amaro, Nova Iorque, poesia, terror, terrorismo, Torres Gémeas
Antero suicidou-se há cento e trinta e um anos...
Na mão de Deus, na sua mão direita,
Descansou afinal meu coração.
Do palácio encantado da Ilusão
Desci a passo e passo a escada estreita.
Como as flores mortais, com que se enfeita
A ignorância infantil, despojo vão,
Depois do Ideal e da Paixão
A forma transitória e imperfeita.
Como criança, em lôbrega jornada,
Que a mãe leva ao colo agasalhada
E atravessa, sorrindo vagamente,
Selvas, mares, areias do deserto...
Dorme o teu sono, coração liberto,
Dorme na mão de Deus eternamente!
Antero de Quental
Um ditador chamado Ferdinando Marcos nasceu há 105 anos...
Postado por
Fernando Martins
às
01:05
0
bocas
Marcadores: ditadores, Ferdinando Marcos, Filipinas
Richard Ashcroft faz hoje cinquenta e um anos
Postado por
Fernando Martins
às
00:51
0
bocas
Marcadores: Bitter Sweet Symphony, britpop, música, música eletrónica, Reino Unido, Richard Ashcroft, Rock, soul, The Verve
O grande homem que denunciou os crimes de Estaline morreu há 51 anos...
Nikita Sergueievitch Khrushchov (também grafado Khrushchev, Kalinovka, Oblast de Kursk, 17 de Abril de 1894 - Moscovo, 11 de Setembro de 1971) foi secretário-geral do Partido Comunista da União Soviética (PCUS) entre 1953 e 1964 e líder político do mundo comunista até ser afastado do poder, por causa da sua perspetiva reformista e substituído na direção da URSS pelo político conservador Leonid Brejnev.
(...)
Postado por
Fernando Martins
às
00:51
0
bocas
Marcadores: comunismo, Leonid Brejnev, Nikita SKhrushchov, Stalin, terror, URSS
Salvador Allende morreu, no golpe de estado de Pinochet, há 49 anos...
O Golpe de Estado de 11 de setembro, ocorrido no Chile em 1973, consistiu no derrube do regime democrático constitucional do Chile, e do seu presidente, Salvador Allende, tendo sido articulado conjuntamente por oficiais sediciosos da marinha e do exército chileno, com apoio militar e financeiro do governo dos Estados Unidos e da CIA, bem como de organizações terroristas chilenas, como a Patria y Libertad, de tendências nacionalistas-neofascistas, tendo sido encabeçado pelo general Augusto Pinochet, que se proclamou presidente.
(...)
Allende decide continuar no Palácio, enquanto às 09.55 chegam os primeiros tanques ao Bairro Cívico, enfrentando-se com franco-atiradores leais ao governo. A CUT apela à resistência nos bairros industriais, enquanto o Presidente decide dar uma última locução:
"Compatriotas:Esta Será Seguramente la última oportunidad en que me pueda dirigir a ustedes. La Fuerza Aérea ha bombardeado las torres de Radio Portales y Radio Corporación.
Mis palabras no tienen amargura, sino decepción, y serán ellas el castigo moral para los que han traicionado el juramento que hicieron... soldados de Chile, comandantes en jefe titulares, el almirante Merino que se ha autodesignado, más el señor Mendoza, general rastrero... que sólo ayer manifestara su fidelidad y lealtad al gobierno, también se ha nominado director general de Carabineros.
Ante estos hechos, sólo me cabe decirle a los trabajadores: ¡Yo no voy a renunciar! Colocado en un tránsito histórico, pagaré con mi vida la lealtad del pueblo. Y les digo que tengo la certeza de que la semilla que entregáramos a la conciencia digna de miles y miles de chilenos, no podrá ser segada definitivamente.
Tienen la fuerza, podrán avasallarnos, pero no se detienen los procesos sociales ni con el crimen... ni con la fuerza. La historia es nuestra y la hacen los pueblos.
Trabajadores de mi patria: Quiero agradecerles la lealtad que siempre tuvieron, la confianza que depositaron en un hombre que sólo fue intérprete de grandes anhelos de justicia, que empeñó su palabra en que respetaría la Constitución y la ley y así lo hizo. En este momento definitivo, el último en que yo pueda dirigirme a ustedes,. quiero que aprovechen la lección. El capital foráneo, el imperialismo, unido a la reacción, creó el clima para que las Fuerzas Armadas rompieran su tradición, la que les enseñara Schneider y que reafirmara el comandante Araya, víctimas del mismo sector social que hoy estará en sus casas, esperando con mano ajena reconquistar el poder para seguir defendiendo sus granjerías y sus privilegios.
Me dirijo, sobre todo, a la modesta mujer de nuestra tierra, a la campesina que creyó en nosotros; a la obrera que trabajó más, a la madre que supo de nuestra preocupación por los niños. Me dirijo a los profesionales de la patria, a los profesionales patriotas, a los que hace días estuvieron trabajando contra la sedición auspiciada por los Colegios profesionales, colegios de clase para defender también las ventajas que una sociedad capitalista da a unos pocos. Me dirijo a la juventud, a aquellos que cantaron, entregaron su alegría y su espíritu de lucha. Me dirijo al hombre de Chile, al obrero, al campesino, al intelectual, a aquellos que serán perseguidos... porque en nuestro país el fascismo ya estuvo hace muchas horas presente en los atentados terroristas, volando los puentes, cortando la línea férrea, destruyendo los oleoductos y los gaseoductos, frente al silencio de los que tenían la obligación de proceder: estaban comprometidos. La historia los juzgará.
Seguramente Radio Magallanes será callada y el metal tranquilo de mi voz no llegará a ustedes. No importa, lo seguirán oyendo. Siempre estaré junto a ustedes. Por lo menos, mi recuerdo será el de un hombre digno que fue leal a la lealtad de los trabajadores.
El pueblo debe defenderse, pero no sacrificarse. El pueblo no debe dejarse arrasar ni acribillar, pero tampoco puede humillarse.
Trabajadores de mi patria: tengo fe en Chile y su destino. Superarán otros hombres este momento gris y amargo, donde la traición pretende imponerse. Sigan ustedes sabiendo que, mucho más temprano que tarde, de nuevo abrirán las grandes alamedas por donde pase el hombre libre para construir una sociedad mejor.
¡Viva Chile! ¡Viva el pueblo! ¡Vivan los trabajadores!
Éstas son mis últimas palabras y tengo la certeza de que mi sacrificio no será en vano. Tengo la certeza de que, por lo menos, habrá una lección moral que castigará la felonía, la cobardía y la traición."
Postado por
Fernando Martins
às
00:49
0
bocas
Marcadores: Augusto Pinochet, Chile, Golpe de Estado de 11 de setembro, Pinochet, Salvador Allende
A ditadura de Pinochet no Chile começou há 49 anos...
Postado por
Fernando Martins
às
00:49
0
bocas
Marcadores: Allende, Chile, ditadores, pena de morte, Pinochet, Salvador Allende, terror, tortura
Jonny Buckland, guitarra dos Coldplay, faz hoje 45 anos
Postado por
Fernando Martins
às
00:45
0
bocas
Marcadores: Coldplay, guitarra, Jonny Buckland, My Universe, Rock alternativo
Ludacris - 45 anos
O Desastre Ferroviário de Alcafache foi há 37 anos...
Postado por
Fernando Martins
às
00:37
0
bocas
Marcadores: comboio, desastre, desastre ferroviário, Desastre Ferroviário de Alcafache, linha da Beira Alta



_01.jpg)

.jpg)



